Ziggo Dome Member Club | Live Avenue | Najaar 2019

Ze hebben er al een lange ochtend op zitten, bij het ochtendprogramma van Qmusic. En dus zitten Jacqueline Govaert, Anne Govaert, JP Hoekstra en Joost van Haaren – vier van de in totaal zes bandleden – om tien uur al gevoelsmatig aan hun lunch. De mannen bestellen ei, de vrouwen vis. Een schoteltje met een brownie dient als voorgerecht. Het gezegde ‘zoveel mensen, zoveel meningen’ lijkt aan deze tafel niet van toepassing. Er heerst eensgezindheid. Geen bandlid dat zich niet in de teksten – opgeschreven door leadzangeres Jacqueline Govaert – kan vinden, geen bandlid dat het niet eens was om in 2009 te stoppen, en niet een bandlid dat niet verbaasd maar evenzeer verheugd was met de plannen voor een reünie, dat begon met het idee om op de vijftigste verjaardag van Pinkpop te gaan spelen. En geen bandlid dat niet van een stukje brownie houdt. En zo lijkt het of Krezip nooit uit elkaar is geweest, of die tien jaar dat ze geen muziek maakten en elkaar slechts een handjevol keren per jaar zagen of spraken, er niet is geweest. Jaren ook waarin het privéleven van iedereen veranderde. De twintigers werden dertigers; er kwamen partners, kinderen, ziekte werd overwonnen. Er was altijd dat onzichtbare touwtje waardoor ze verbonden bleven. En daarna was er – toen iedereen een smartphone had – de Krez-app op Whatsapp. Aan tafel zit nog altijd een groep vrienden uit Tilburg, die graag muziek maakt, mensen die genieten van elkaars aanwezigheid, die eensgezind zijn. En dus kunnen we ze gemakkelijk met één stem laten spreken – die van Krezip. And if I could I would stay and if they’re not, not in my way I’ll stare here in the distance but I’ll grow up to be just like you, yeah De tekst van I Would Stay beklijft, nog altijd. Op die vijftigste verjaardag van Pinkpop, Krezips eerste optreden sinds 2009, zingen de bezoekers massaal – en met groot gemak – de tekst van het nummer mee. Misschien nog wel harder dan tijdens die andere optredens op het festival. Het is gegrepen uit het leven, zoals dat zich ontsproot op de middelbare school. Krezip zingt over wat de band ziet en voelt. En voor iedereen die het hoort die er voor zichzelf een persoonlijke boodschap uit kan halen. “Het gastenboek op onze website – dat klinkt echt ouderwets, haha – stond een paar weken na de release van I Would Stay vol met persoonlijke verhalen. Van tieners, maar ook volwassenen, opa’s en oma’s. En veelal waren het andere verhalen dan wij hadden bedoeld. Mensen maken hun eigen verhaal van onze liedjes; het geeft hoop, of steun. Nu krijgen we via Insta Stories – het is een andere tijd – weer hele lappen tekst toegestuurd.” De muziekteksten zijn tijdlozer dan de vijftien- en zestienjarige bandleden eind jaren negentig kunnen vermoeden. “I Would Stay was zo naïef geschreven, maar we waren vijftien, zestien jaar, dus wat wisten wij nou? We konden de impact ervan ook helemaal niet bedenken. We waren een schoolbandje en ineens stonden we op Pinkpop en hadden we een hit. We traden op bij Villa BvD tijdens het EK Voetbal van 2000, wat de doorbraak bij een echt breed publiek was. Mensen van onze platenmaatschappij waren die hele dag druk, wij stonden er onbevangen in. Hadden 48